Gemeenschap

Gemeenschap van mensen die van Dopersduin een thuis maken voor velen

 

Ons huis is gegrond op de tekst van Matteüs 23:8b: ‘jullie hebben slechts één meester en jullie zijn elkaars broeders en zusters'. Juist dat er Eén is die totaal anders is, van wezen en origine, maakt alle mensen ten diepste gelijkwaardig. De tekst leert ons onszelf niet te verheffen of te verlagen ten opzichte van een ander. En ook om een ander niet te verheffen (idoliseren) of te verlagen (op iemand neer kijken).

Geen van ons heeft de waarheid in pacht, het is juist de opdracht om in de ander, in élke ander, de glimp van God te zien en de mens te herkennen. Om de waarheid uit te luisteren in ieders verhaal, zonder die van onszelf op te dringen. Deze tekst leert ons een grondhouding van eenvoud en bescheidenheid, een levenshouding die de waarde van ieder ander zoekt. Ten diepste is dat wat we zelf zoeken, en in het verlangen daarnaar vinden we ook de ander.

De gemeenschap rondom en in Dopersduin is misschien wel net zo fragiel en stoer als het huis zelf. De mensen zijn er niet perfecter of vromer of idealer dan ergens anders. Het zijn mensen, elk met hun eigen vlekje of trekje, hun beperkingen en hun mogelijkheden. En ze vinden elkaar in een onverwacht gevoel van verwantschap. Herkenning. Vertrouwen.

En, zo geloven wij, door de Geest die mensen verbindt.

 

Hoewel het huis ten diepste doopsgezind is, is de gemeenschap rondom dat huis zo breed als mensen maar georiënteerd kunnen zijn. Als mensen zich thuis weten en op hun eigen wijze bijdragen aan het huis en de gemeenschap, zijn ze er deel van. Op dit moment wonen drie van hen voortdurend op het terrein. Zij dragen de verantwoordelijkheid voor de dagelijkse gang van zaken (beheerders). Zij worden daarbij ondersteund door een kleine, vriendelijke, flexibele staf. Daarnaast is er een grote groep meer of minder actieve vrijwilligers betrokken bij de gemeenschap, en een hele diverse groep ‘gasten’.

Elk weekend zijn vrijwillige weekendbeheerders gastheer/gastvrouw namens de gemeenschap. Zij ontvangen gasten, bemensen de receptie, verrichten hand- en spandiensten, zijn verantwoordelijk voor een eventuele ontruiming.

Daarnaast staan alle kamers die níet verhuurd zijn aan een groep ieder weekend ter beschikking van de gemeenschap. Een mogelijkheid om kortere of langere tijd thuis te komen. Zij geven het huis maar vooral ook de gemeenschap ‘smoel’ naar buiten, en ondertussen hervinden zij zichzelf, de ander en God hier. In alle rust en ruimte én reuring die het huis te bieden heeft.
Deze gasten verblijven op basis van een kleine bijdrage, waarbij het minimumbedrag de kostprijs is maar die naar eigen inzicht en portemonnee hoger mag zijn. Én ze bouwen actief mee: als er niet gekookt wordt, zorgen ze zelf voor de maaltijden. Elke ochtend is er tijd en ruimte voor klussen, variërend van opruimen, schoonmaken, onkruid wieden, ramen lappen, grasmaaien, was vouwen, kleine administratieve klussen, etc. Kinderen mogen helpen, uiteraard. Hard werken en eenvoudig leven, tenslotte. De middagen zijn vrij, de avonden voor goede gesprekken en vieringen.

Wil jij aanwezig zijn tijdens een weekend? Laat het ons weten via onderstaande button. Wij laten je dan zo snel mogelijk weten of er plek is.

 

Over de gemeenschap:

“Zingen, lachen, huilen, slapen, eten en werken; ik kan én mag het hier allemaal. En ook dat heilige moment voor mezelf: alleen – maar niet eenzaam – in een lege kerk met één kaarsje Taizéliederen zingen. Alleen en toch verbonden. ”

— Olav

“Op aarde, dichtbij de hemel, daar waar ik mezelf kan zijn zonder dat ik mijn best hoef te doen.”

-Annegreet